دیوسپیروس ویرجینیا یا همان نهال خرمالو آمریکایی که امروزه با نامهای مختلف و متعددی چون خرمالو معمولی، آلو خرما، خرمالو شرقی، میوه جوو، خرمالو، سیب پوسوم، پوسوم وود، سیمون و آلو زمستانه شناخته میشود نهالی است چوبی و برگریز که از خانواده آبنوس میباشد و همچنین نهال خرمالو به عنوان نهال بومی مرکز و شرق ایالات متحده آمریکا به شمار میرود و میتواند به ارتفاعی در حدود 6 تا 8 متر و عرض 3 تا 5 متر دست پیدا کند و در ضمناً شاید جالب باشد که بدانید نام نهال خرمالو از پوچامین گرفته شده که یک ترجمه آوایی از نامی است که توسط قبیله آلگونکوین سرخپوستان آمریکایی استفاده میشود.
یکی از ویژگیهای بارز نهال خرمالو این است که شاخههای نهال حاوی جوانههای انتهایی نیستند چرا که برگ جدیدی در جایی که جوانه انتهایی ظاهر میشود تشکیل میشود و این بدین دلیل است که نهال خرمالو هرگز به طور کامل در خواب زمستانی فرو نمیروند و نمیخفتند.
در حالی که بسیاری از گونههای دیوسپیروس میوهای غیر قابل خوردن برای انسان تولید مینمایند و پرورش میدهند ولی نهالی که در متن زیر به آن اشاره شده تنها برای میوههای خوراکی خوش طعم و عطرش مورد استقبال قرار گرفته است و هرساله در مناطق مختلف جهان کشت و تولید میشود.
دیوسپیروس کاکی که با عناوین مختلفی چون نهال خرمالو شرقی، نهال خرمالو چینی، نهال خرمالو کاکی و یا نهال خرمالو ژاپنی نام برده میشوند گستردهترین گونه کشت شده از جنس دیوسپیروس هستند که مهمترین نهالهای خرمالو از نظر تجاری نیز محسوب میشوند که بومی کشور چین، شمال شرقی هند و شمال هند و چین هستند.
اگر چه اولین بار توصیف گیاه شناسی آن تا سال 1780 میلادی منتشر نشد اما میتوان گفت که این خرمالو یکی از قدیمیترین گیاهان کشت شده بر روی کرهی زمین است که برای بیش از 2000 هزار سال پیش در چین کشت میشده و مورد استفاده قرار میگرفته است و در قرن هفتم به بازارهای کشور ژاپن وارد شد و در قرن 14 به کشور کره جنوبی معرفی شد و همچنین جالب است بدانید که چین، ژاپن و کره جنوبی نیز بزرگترین تولید کنندگان خرمالو کاکی یا همان خرمالو آسیایی هستند.
بیشتر بخوانید : 10 گونه از بهترین نهالهای خرمالو برای کاشت
محتوای بالای تاننها در خرمالو کاکی هنوز مادهسیده و نابالغ جزء تلخی را ایجاد میکند که یادآور شاه بلوط خام پوست کنده نشده است که با گذر زمان و رسیدن به مرحله بلوغ تدریجی میوهها این تلخی و گس بودن کم کم ضعیف میشود.
طعم خزدار ناشی از تاننها به شدت کاهش مییابد و در نهایت در طی فرآیند رسیدن کاملا از بین میرود و البته شایان ذکر است که طعم قابض را میتوان با درمان توسط دی اکسید کربن به طور کامل از بین برد و در ضمن خالی از لطف نیست که بدانید تاننها یا تانوئیدها دستهای از مولکولهای زیستی قابض و پلی فنلی هستند که به پروتئینها و سایر ترکیبات آلی دیگر از جمله اسیدهای آمینه و آلکالوئیدها متصل شده و رسوب میکنند.
انواع خرمالو شرقی را میتوان بر اساس میزان حلالیت تانن آنها و وجود دانهها به 4 نوع اصلی طبقه بندی نمود و البته شایان ذکر است که تانن محلول به این معنا است که میوه طعم تند خواهد داشت و همچنین تانن نامحلول به این معنی است که در خرید نهال خرمالو دارای طعم تند نیست و علاوه بر این باید بدانید که در برخی موارد وجود دانهها تانن را در کل میوه نامحلول میکند و در موارد دیگر دانهها تاننها را فقط در اطراف دانهها نامحلول مینماید که این امر منجر به طبقه بندی میوههای خرمالو آسیایی به شرح زیر میشود.
نوع PCA: اولین دسته به نوع قابض ثابت گرده افشان تعلق دارد چرا که این کاکیها تا زمانی که کاملا نرم شوند طعم و مزه تلخی و گسی دارند و فرآیند رسیدن میوهها تانن را نامحلول میکند و پس از این مرحله تمام طعم گس و تلخ از بین میرود و در این صورت میتوان از طعم شیرین و فوق العاده میوههای خرمالو نهایت لذت را برد.
همچنین بخوانید : میزان باردهی خرمالو در هکتار
اگر خرمالوها قبل از رسیدن برداشت شوند بسیار قابض هستند و اما روشهای مختلفی برای از بین بردن این شرایط وجود دارد به عنوان مثال میتوان میوه نرسیده شده را چند روز در معرض نور مستقیم آفتاب قرار داد و یا میتوان از کاغذ برای از بین بردن گسی میوه استفاده نمود بدین صورت که کاغذ را دور میوه بپیچید و در معرض نور خورشید قرار دهید چرا که در این صورت به دلیل غلظت هوای اطراف اتیلن افزایش مییابد و میوه سریع تر میرسد و نرم میشود.
نوع PCNA گرده افشانی ثابت غیر قابض: که یک جهش نسبتا جدید در میوه خرمالو کاکی در طی چند قرن اخیر میباشد و همچنین خوب است بدانید که در این نوع میوه خرمالو تانن همیشه نامحلول خواهد بود حتی زمانی که میوه هنوز هم سفت است و البته ناگفته نماند که این میوه همیشه در مرحله سفت و یا نرم طعم فوق العاده شیرین و بدون هیچ گونه تلخی خواهد داشت.
خرمالوهای غیر قابض همان طور که از نامشان مشخص است فاقد تانن نیستند بلکه فقط قبل از رسیدن به میزان کمتری قابض هستند و کیفیت تانیک بیشتری را سریع تر از دست میدهند و همچنین خرمالوهای قابض ممکن است زمانی از درخت چیده و یا مصرف شوند که هنوز خیلی سفت هستند ولی این میوهها تا زمانی که هنوز خیلی نرم میباشند نیز قابل خوردن باقی میمانند.
بیشتر بخوانید : درباره کوددهی درختان خرمالو چهمی دانید ؟
نوع PVNA: این نوع گرده افشانی غیر قابض است که در آن میوه قبل از خوراکی شدن و چشیده شدن میبایست نرم شود مگر این که میوه از نوع دانهدار است چرا که مادهای در دانه وجود دارد که تانن را نامحلول میکند و بنابراین میوه دانه دار حتی زمانی که هنوز سفت باشد شیرین و خوش طعم و منحصر به فرد خواهد بود و حتی یک دانه نیز معمولا برای خوراکی شدن میوه کافی است.
نوع PVA: این نوع گرده افشانی قابض است که در این نوع میوههای نهال خرمالو شبیه نوع قبلی میباشد اما تنها تفاوت در این دسته این خواهد بود که در این صورت فقط گوشت اطراف دانهها طعم تلخی نخواهند داشت و بقیه قسمتهای میوه طعم تلخ و گسی خواهند داشت و این امر تنها به دلیل یک فرآیند متفاوت در خنثی سازی تانن توسط دانهها میباشد و نتیجه نیز این خواهد بود که که گاهی اوقات فقط نیمی از میوه یعنی آن قسمتی که حاوی دانهها میباشد ممکن است خوراکی باشد و در نهایت نیمی دیگر از میوه اگر دانه نداشته باشد تلخ و گس میشود.
نکته قابل توجه و حائز اهمیت این است که از نظر تجاری تنها دو نوع میوه خرمالو اول مهم و ارزشمند هستند و دو نوع دیگر به دلایل علمی کاکیهای قابض در نظر گرفته میشوند و درست مانند میوههای نوع PCA استفاده میگردند.
مقالات مرتبط
نظرات کاربران