روشهای تکثیر نهال بلوبری و نکاتی که نمی دانید

بلوبری میوه ای لوکس و تابستانی است که این روزها طرفداران بسیاری هم پیدا کرده است، از این میوه در انواع دسر و شیرینی جات استفاده شده و علاوه بر آن در مصرف تازه خوری نیز علاقمندان زیادی دارد، روشهای مختلفی برای تکثیر نهال بلوبری وجود دارد که در این مقاله سه روش مهم و عمده ی تکثیر بلوبری را به شما آموزش خواهیم داد.

روشهای تولید نهال بلوبری

روشهای تکثیر مختلفی برای گیاهان و درختان میوه ی مختلف وجود دارد اما هر گیاه با توجه به فیزیولوژی خاص خود تنها از طریق یک یا چند روش خاص قابلیت تکثیر خواهد داشت، در رابطه با تکثیر بلوبری سه روش عمده و بسیار پر استفاده و البته ارزان وجود دارد که در این بخش به شرح جزئیات این سه روش تکثیر خواهیم پرداخت:

تکثیر بلوبری از طریق بذر

تکثیر از طریق بذر روشی است که در ذات هر گیاه قرار داده شده تا به وسیله ی آن بتواند به راحتی بقای خود را در طبیعت تضمین کند، در مورد بلوبری نیز تکثیر از طریق بذر یکی از روشهای رایجی است که می توان از آن استفاده کرد، روش تکثیر بذری دو ایراد مهم دارد، اول اینکه زمان بر بوده و این روش تکثیر حدود 5 ماه زمان نیاز دارد تا نهال تولید شده قابل انتقال به محل جدید باشد و ایراد دیگری که به این روش تکثیر وارد است این است که نهال تولید شده از این طریق ممکن است کاملا شبیه به رقم مادری نباشد و از لحاظ برخی از خصوصیات موفولوژیکی درختچه و یا میوه با پایه ی مادری متفاوت باشد چرا که گرده افشانی می تواند در زمان تشکیل بذر در ژنوتیپ مادرری ایجاد تغییر کند که به این امر تفرق صفات گفته می شود.

برای تکثیر نهال بلوبری از طریق بذر زمانی که میوه ی بلوبری رسید و آماده ی برداشت شد میوه را از درخت جدا کرده و آن را تقریبا سه ماه درون یخچال با دمای 4 درجه قرار دهید، این سرما دهی به جدا شدن راحت تر بذر از گوشت میوه و همچنین سپری شدن سرمای مورد نیاز برای جوانه زنی و جوانه زنی سریعتر کمک می کند.

پس از حدود سه ماه میوه ها را از داخل یخچال بیرون آورده و با له کردن میوه و خیساندن آنها، بذور را از گوشت میوه جدا کنید، بذرهای جدا شده را درون گلدان با خاک مناسب کاشته و روی بذر را با خاک برگ و پیت ماس بپوشانید، سطح رویی خاکرا با اسپری آب پاشی کرده و در مکانی دور از نور مستقیم خورشید و سرما و گرمای هوای بیرون قرار دهید تا جوانه بزند.

جوانه زدن بذرهای بلوبری حدود 1 ماه زمان می برد و پس از جوانه زنی زمانی که گیاهچه های ایجاد شده ارتفاعی تقریبا معادل 5تا 7 سانتی متر پیدا کردند می توانید آنها را به زمین اصلی منتقل کنید، در نظر داشته باشید که دمای مناسب برای جوانه زدن بذور 15 تا 25 درجه بوده و زمانی که میوه را داخل یخچال قرار می دهید تا زمانی که گیاهچه آماده ی انتقال می شود حدود 5 ماه زمان برده و گیاهچه معمولا در زمستان قابل انتقال است، با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه ی خود گیاهچه را انتقال دهید و یا اجازه دهید بزرگتر شود و سپس در اوایل بهار اقدام به انتقال نهال کنید.

تکثیر بلوبری از طریق قلمه

برای تکثیر نهال بلوبری از طریق قلمه بهتر است درختچه ای سالم و عاری از آفت و یا بیماری را انتخاب کرده و از شاخه های یک ساله با قطر کمتر از یک سانتی متر قلمه هایی با طول 15 سانتی متر جدا کنید، قلمه گیری بهتر است در اواخر زمستان تا اوایل بهار انجام شود، قلمه های گرفته شده را باید در گلدانی حاوی ترکیب خاک مناسب مانند مخلوط شن درشت و پیت ماس بکارید، در صورتی که شرایط کاشت را ندارید می توانید قلمه ها را در سه ماه درون پیست ماس مرطوب نگهداری کنید، انتهای قلمه را خراش داده و پس از قرار دادن درون محلول ریشه زا درون گلدان بکارید.

در بسیاری از نهالستانها و مراکز فروش نهال بلوبری از روش تکثیر قلمه برای تولید نهال بلوبری استفاده می شود چرا که در این روش مشکل تفرق صفات وجود نداشته و نهال تولید شده کاملا شبیه به پایه ی مادری خواهد بود و از طرفی روشی است که بر عکس روش تکثیر بذری با سرعت بیشتری منجر به تولید نهال خواهد شد.

نوعی دیگر از قلمه گیری در مورد بلوبری وجود دارد که در آن از چوبهای نرم و سال جاری برای قلمه گیری استفاده می شود، توجه داشته باشید که چوب نرم مناسب قابل خم شدن است اما اگر بیش از اندازه خم شود خواهد شکست، طول قلمه ی چوب نرم بیشتر از چوب سخت بوده و در این نوع قلمه گیری بهتر است طول قلمه 25 تا 30 سانمتی متر باشد، قلمه چوب نرم حدود 6 تا 8 هفته پس از کاشت ریشه داده و سبز می شود که از نظر زمانی زودتر از چوب سخت ریشه دهی صورت می گیرد.

تکثیر بلوبری از طریق پاجوش

برخی از درختان و درختچه ها هر ساله پاجوش تولید می کنند و می توان از همین پاجوشها برای تکثیر و تولید نهال جدید از آنها استفاده کرد، بلوبری نیز از آن دسته درختچه هایی است که هر سال پاجوش تولید می کند، پاجوشها متصل به سیستم ریشه ای پایه ی مادری بوده و برای جدا کردن آنها باید با دقت پاجوش را از سیستم ریشه ای جدا کرد به طوری که بخشی از ریشه برای پاجوش باقی بماند، پاجوشهای دو ساله را که به اندازه ی کافی رشد کرده و آماده ی رشد به صورت مستقل باشند را به آرامی از گیاه مادری جدا کنید، برای جداسازی پاجوش نیز اواخر زمستان تا اوایل بهار زمان مناسبی خواهد بود.

در این روش تکثیر نیز مشکل تفرق صفات وجود نداشته و نهال تولید شده کاملا شبیه به پایه ی مادری خواهد بود.

نکات مهم در تکثیر و تلید نهال بلوبری

با هر روشی که اقدام به تکثیر و تولید نهال بلوبری کنید باید نکات مهم زیر را در نظر داشته باشید:

گیاه مادری سالم:

گیاه مادری باید عاری از هر گونه آفت و یا بیماری باشد، در مورد روش تکثیر پاجوش باید دقت داشته باشید که پایه ی مادری آلوده به نماتد و یا بیماریهای قارچی و شبه قارچی ریشه و طوقه نباشد و پاجوش نیز سالم و عاری از آفت و یا بیماری باشد، در مورد دو روش دیگر نیز اطمینان داشتن از سلامت پایه ی مادری اهمیت بسیار زیادی دارد.

بستر کاشت سالم و مناسب:

قلمه، بذر و یا پاجوش برای رشد و توسعه ی ریشه ی خود نیاز به خاک سبک، دارای ماده ی غذایی کم و همچنین رطوبت نسبی مناسب دارد، بنابراین در زمان کاشت قلمه بذر و یا پاجوش در بستر اول پیش از انتقال به زمین اصلی در انتخاب ترکیب خاک با بافت مناسب دقت لازم را به خرج داده و از کاشت آنها در خاک سنگین اجتناب کنید.

خاکی که برای کاشت استفاده می شود باید کاملا سالم و عاری از قارچها و شبه قارچهای آلوده کننده ی ریشه و طوقه باشد تا نهال نوپا دچار پوسیدگی ریشه و طوقه نشود.

کلام آخر:

با توجه به افزایش روز افزون محبوبیت بلوبری در بین مردم نیاز به گسترش باغات بلوبری بیش از پیش احساس می شود و باغداران می توانند از این فرصت برای کسب درآمد بیشتر بهره ببرند، در نظر داشته باشید که نوع روش تکثیر می تواند در قیمت نهال بلوبری که در نهالستانها عرضه می شود تاثیر داشته باشد و بنابراین بهتر است در زمان خرید نهال بلوبری از مشاوران و یا فروشندگان در رابطه با روشی که با آن نهال تولید شد است سوال کنید.