بهترین کود برای درخت زردآلو کدام دسته ها هستند؟ ✔️ برتر نهال

بهترین کود برای درخت زردآلو کدام دسته ها هستند؟

یکی از سوالاتی که در زمان باغداری درختان زردآلو پیش می آید این است که کدام کود و چه نوع کودی برای درختان زردآلو مناسب تر و بهتر است؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که این سوال یک سوال بسیار کلی است و بهترین کود برای درختان زردآلو باید با توجه به زمان و مرحله ی رشدی درختان زردآلو تعیین شود، مراحل استفاده از کود با توجه به مرحله ی رشدی درختان زردآلو در سه دسته قرار می گیرند، دسته ی اولی کودهایی که قبل از کاشت درختان زردآلو برای تقویت خاک مورد استفاده قرار می گیرد، دسته ی دوم کودهایی که پس از کاشت نهال تا زمان به ثمر رسیدن درختان مورد استفاده قرار می گیرد و دسته ی سوم کودهایی هستند که در مراحل مختلف رشدی درختان از زمانی که به ثمر دهی می رسند تا پایان عمر مورد استفاده قرار می گیرد، هر کدام از این سه مرحله در استفاده از کودهای مختلف ملاحظات خاص خود را داشته که در این مقاله سعی داریم شما را با جزئیات این موضوع آشنا کنیم.

الف- کودهای مناسب برای درختان زردآلو که قبل از کلاشت نهال مورد استفاده قرار می گیرد:

در این مرحله استفاده ی چشم بسته از هر نوع کودی اشتباه بزرگی است چرا که ممکن است کمبود برخی عناصر در خاک بسیار زیاد بوده و کود مورد نظر آن را برطرف نکرده و یا اینکه برخی عناصر در خاک به مقدار زیاد وجود داشته باشد و استفاده از آن نوع کود سبب شود این عنصر به میزان بیش از نیاز درخت جذب شده و درختان دچار مسمومیت در عناصر غذایی شوند، مسمومیت و یا بیش بود عنصر در گیاه می تواند حتی از کمبود آن برای درخت مضر تر باشد.

برای جلوگیری از رخ داد این مشکل باغداران باید قبل از اینکه اقدام به کاشت نهال کنند نمونه ای از خاک محل مورد نظر را به آزمایشگاه فرستاده و میزان عناصر موجود در خاک را بررسی کنند، دقت داشته باشید که در زمان تحلیل نتیجه ی تجزیه ی خاک به لحاظ کمبود و یا بیش بود عناصر به اسیدیته ی خاک نیز دقت داشته باشید، برخی عناصر ممکن است در خاکهای قلیایی بلوکه شده و از دسترس گیاه خارج شوند و یا فرم ترکیبی برخی عناصر قابل جذب برای گیاه نمی باشد بنابراین نیازی به استفاده از آن عنصر در خاک نیست بلکه باید با تنظیم اسیدیته ی خاک با استفاده از کودهای با اسیدیته ی مناسب بافت خاک را اصلاح کرده به طوری که عناصر بلوکه شده آزاد شده و در دسترس درختان قرار گیرند.

به هر حال با مشورت گرفتن از متخصصان تغذیه ی گیاه می توانید با توجه به نتیجه آزمون تجزیه ی خاک کود مناسب و مورد نیاز درختان را در خاک و قبل از کاشت نهال هنگام خاکورزی استفاده کنید.

بسیاری از باغداران تمایل به استفاده از کودهای حیوانی قبل از کاشت نهال دارند، این مورد نیز مشکلی ندارد در صورتی که با توجه به نتیجه ی آزمایش نوع و میزان کود حیوانی به درستی تعیین شده باشد، زمان استفاده از کود حیوانی در خاک تقریبا شش ماه با تاریخ کاشت فاصله داشته باشد و از کود حیوانی کاملا پوسیده که با روشهای علمی و درست در زمینه ی پوساندن کود به دست آمده باشد استفاده شود.

لازم به ذکر است کود های حیوانی سریع الاثر نبوده و این کودها معمولا می توانند عناصر مورد نیاز درختان را به طور تدریجی طی چند سال آزاد کرده و در اختیار گیاه قرار دهند، بنابراین استفاده از کودهای دامی می تواند اثر بخشی طولانی مدت داشته باشد.

ب- دسته ی دوم کودهایی که در دوره ی پیش از بازهی و یا شروع باردهی درختان مورد استفاده قرار می گیرد:

درختان مختلف با توجه به رقم و نژادشان دوره ی بازدهی متفاوتی خواهند داشت، برخی که تحت عنوان زود بازده شناخته می شوند طی یک تا دوسال پس از کاشت نهال به باردهی می رسند و شروع باردهی در برخی دیگر ممکن است تا چهار یا پنج سال پس از کاشت نهال اتفاق بیوفتد، اما تنها بخشی از زود بازده یا دیر بازده بودن ژنتیکی بوده و به نژاد و رقم بر می گردد، مهمترین موضوع در زمان بازدهی درختان میزان رسیدگی به ویژه کود دهی در دورانقبل از بازدهی می باشد، این موضوع به حدی اهمیت دارد که ممکن است شما یک نهال زود بازده را در خاک فقیر به لحاظ مواد غذایی بکارید و این موضوع سبب تاخیر در باردهی درخت حتی دیر تر از ارقام دیر بازده شود.

کودهای مناسب در این مدت دو دسته هستند:

کودهای دامی پوسیده: کود دامی پوسیده در این چند سال اول تنها در صورتی استفاده می شود که قبل از کاشت نهال با خاک ترکیب نشده باشد در این صورت می توانید در فصل زمستان این کودها را به صورت چالکود در کنار درختان و در حوزه ی ریشه ی آنها مورد استفاده قرار دهید، باغداران توجه داشته باشند با توجه به نتیجه آزمون تجزیه ی خاک چنانچه برخی عناصر کمبود زیادی نشان داد حتما باید در ترکیب با کود دامی از کودهای سریع الاثر شیمیایی در چالکود استفاده کنید چرا که همانطور که پیش تر نیز بیان شد اکود دامی سریع الاثرنبوده و کمبود آن عنصر در زمان باردهی می تواند تاثیر زیادی داشته باشد.
کودهای شیمیایی: استفاده از کودهای شیمیایی باید با توجه به نتیجه ی تجزیه ی خاک در چالکود همراه با کود دامی و یا در آب آبیاری مورد استفاده قرار گیرد، اما چنانچه پس از باز شدن برگها شاهد علائم کمبود برخی عناصر بودید برای رفع سریع تر نیاز درختان به این عناصر می توانید از ترکیبهای سریع الاثر تر مانند ترکیبات محلول پاشی استفاده کنید، در این مقاله خلاصه ای از علائم کمبود عناصر غذایی در درختان زردآلو را در بخش مربوطه برای شما بیان خواهیم کرد.
اسید هیومیک: استفاده از اسید هیومیک در این دوره به ویژه همراه با آب آبیاری در فصل خواب درختان برای افزایش قدرت درختان و زودتر به ثمر نشستن آنها بسیار موثر خواهد بود، از استفاده از این کود آلی غافل نشوید.

پ- دسته ی سوم کودهایی که در زمان باردهی درختان مورد استفاده قرار می گیرند:

زمانی که درختان باردهی خود را شروع کردند مهمترین مراحل استفاده از کود دادن را خواهند داشت، این مراحل شامل سه مرحله ی اساسی زمستانه، بهاره و پاییزه هستند.

کود دهی زمستانه: کود دهی زمستانه نهال زردآلو شامل کودهایی است که به صورت چالکود مورد استفاده قرار می گیرند، این کودها با توجه به نتیجه ی آزمون تجزیه ی خاک و یا با توجه به علائم کمبود در طول فصل رویش مورد استفاده قرار خواهد گرفت، معمولا ترکیبی از کودهای دامی پوسیده همراه با کودهای سریع الاثر شیمیایی در صورت نیاز در فصل زمستان استفاده خواهد شد، از استفاده از اسید هیومیک در این زمان غافل نشوید چرا که به درختان قدرت مضاعف برای باردهی در فصل بهار و همچنین قدرت مقاومت در برابر تنشهای محیطی به ویژه مقاومت در برابر سرمازدگی بهاره را می بخشد.
کود دهی بهاره: در بهار کود دهی سه مرحله دارد، کودهایی که قبل از شکوفه دهی مورد استفاده قرار می گیرد، در این زمان تمام ترکیبات کودی که مورد نیاز درختان باشد به همراه اسید هیومیک برای باردهی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، در این زمان همچنین می توانید از ترکیبات آمینو اسیدی نیز استفاده کنید که قدرت باردهی رختان را افزایش می دهد، مرحله ی دوم در زمان باز شدن شکوفه ها است، در کود دهی به ویژه محلول پاشی در این مرحله دقت داشته باشید که استفاده از برخی کودها در برخی درختان میوه ممکن است باعث ریزش شکوفه ها شود، به عنوان مثال در طول مدت زمان باز بودن شکوفه ها استفاده از اسید هیومیک توصیه نمی شود چرا که در بسیاری موارد باعث ریزش شکوفه ها شده است، مرحله ی سوم پس از ریزش گلبرگها و شکل گیری میوه ها می باشد، در این زمان محلول پاشی درختان با ترکیبات مورد نیاز مانند انواع عناصر میکرو و ماکرو به همراه اسید هیومیک و آمینو اسید توصیه خواهد شد.

استفاده از اسید هیومیک و آمینو اسید به وزن گیری و درشت و با کیفیت شدن میوه ها بسیار کمک کرده و سبب افزایش راندمان و باردهی درختان می شود.

کود دهی پاییزه: در زمان پاییز و یا پس از ریزش برگها می توان برخی از کودها را مورد استفاده قرار داد، توجه داشته باشید که بهتر است در انتهای تابستان و قبل از شروع ریزش برگها کود دهی متوقف شود چرا که ممکن است سبب دیر به خواب رفتن درختان شده و با مواجه شدن با اولین سرمای پاییزه جوانه های میوه برای سال آینده را از دست بهند، بنابراین پس از شروع ریزش برگها می توانید از انواع کودهای مورد نیاز و همینطور اسید آمینه و هیومیک اسید استفاده کنید، استفاده از هیومیک اسید در این مرحله نیز سبب افزایش قدرت درختان در مواجهه با سرما و یخبندان زمستانه خواهد شد.

مساله ی بسیار مهم در رابطه با کود دهی درختان این است که بتوانید نیاز درختان را به درستی تشخیص دهید، اولین و بهترین راه برای تشخیص نیاز درختان تکیه بر آزمایش تجزیه ی خاک و برگ می باشد، چنانچه به طور مرتب از خاک و برگ درختان آزمایش گرفته شود باغداران به درستی متوجه می شوند که چه عناصری را در چه زمانی و به چه صورت باید مورد استفاده قرار دهند و از طرفی قبل از اینکه علائم در گیاه ظاهر شود نسبت به رفع کمبود اقدام می کنند، جالب است بداند زمانی که علائم کمبود در درختان ظاهر می شود درختان ممکن است مقداری از عملکرد خود را از دست داده باشند و کود دهی ممکن است تنها بخشی از خسارت را در آن زمان جبران کند.

راه دوم برای تشخیص کمبود عناصر غذایی در درختان زردآلو تکیه بر علائم کمبود می باشد در این قسمت برخی از مهمترین علائم کمبود برخی عناصر ماکرو و میکرو را شرح خواهیم داد.

الف- کمبود عناصر ماکرودر درختان:

عناصر پر مصرف و یا ماکرو در درختان زردآلو شامل نیتروژن، پتاسیم، فسفر و کلسیم می باشند.

علائم کمبود نیتروژن: نیتروژن یک عنصر متحرک بوده و بنابراین علائم کمبود این عنصر در گیاه در مراحل ابتدایی به صورت زردی یکنواخت در برگهای پیر و با دنباله دار شدن کمبود به صورت زردی یکنواخت در برگهای پیر و جوان و کاهش رشد و باردهی می باشد.

علائم کمبود فسفر در درختان زردآلو: کمبود فسفر در برگ درختان به صورت بنفش شدن برگهای پیر و در صورت ادامه دار شدن کمبود به صورت بنفش شدن برگهای پیر و جوان می باشد، کمبود فسفر در درختان زردآلو سبب نرم شدن بافت میوه، ترش مزه شدن طعم آن و کاهش انبار مانی میوه ها می شود.

علائم کمبود پتاسیم: در بیشتر درختان علائم کمبود پتاسیم شباهت بسیاری به شوری خاک داشته و برگ درختان از حاشیه به سمت داخل سوخته و قهوه ای می شود، لازم به ذکر است که پتاسیم عنصری است که مقاومت درختان را در برابر ابتلا به آفات و بیماریها افزایش داده و در صورت کمبود آن درختان خسارت بیشتری در ابتلا به انواع آفات و بیماریها می بینند، همچنین میوه ها ترد شده و انبار مانی آنها کم می شود، در ضمن این عنصر نیز متحرک بوده و علائم کمبود از برگهای پیر شروع شده و به تدریج به برگهای جوان سرایت می کند.

علائم کمبود کلسیم: کلسیم عنصری است که در تشکیل دیواره ی سلولی اثر دارد و در اثر زیاد بود این عنصر شاهد علائم چوب پنبه ای شدن میوه ها هستیم، در صورت کمبود این عنصر در قیمت نهال زردآلو به دلیل متحرک نبودن عنصر کلسیم در گیاه علائم ابتدا در برگهای جوان به صورت خشک شدن برگها و همینطور جمع شدن حاشیه برگ به سمت داخل و یا به اصطلاح فنجانی شدن برگها ظاهر می شود، با دنباله دار شدن کمبود و در صورت رفع نکردن کمبود کلسیم علائم به تدریج به برگهای پیر نیز سرایت می کند.

ب- علائم کمبود عناصر کم مصرف یا میکرو:

آهن: از مهمترین عناصر کم مصرف در درختان زردآلو که کمبود آن در بیشتر خاکهای کشور وجود داشته و خود را به سرعت در درختان زردآلو نشان می دهد عنصر آهن است، علائم کمبود این عنصر به تیغ ماهی معروف می باشد به این صورت که پارانشیم برگ به غیر از رگبرگها زرد شده و رگبرگها سبز باقی می مانند، این علائم در برگهای جوان ظاهر شده و به تدریج کل درخت را در بر می گیرد، کمبوذ آهن به شدت بر روی باردهی درختان تاثیر گذاشته و به دلیل کاهش شدید سبزینه درخت باردهی کاهش می یابد.

علائم کمبود منگنز: علائم کمبود این عنصر نیز شبیه به کمبود آهن بوده با این تفاوت که در کمبود منگنز نوک و حاشیه برگها زرد نشده و سبز می ماند، کمبود این عنصر نیز با کاهش سبزینه درخت تاثیر زیادی بر روی میزان رشد و باردهی درختان دارد.

علائم کمبود روی: مهمترین نشانه کمبود روی در درختان زردآلو به صورت روزت و کوتاه شدن میانگره ها به همراه ریز برگی و ریزش برگها می باشد که به صورت کچلی در شاخه ظاهر می شود، در بسیاری موارد ممکن است علائم این کمبود با ابتلای درختان به فیتوپلاسما اشتباه گرفته شود، بنابراین چنانچه علائم با محلول پاشی این عنصر به تدریج کاهش پیدا نکرده و یا بر طرف نشود می توان به وجود مشکل فیتوپلاسما پی برد.
علائم کمبود مس: علائم کمبود این عنصر در درختان بسیار تیپیک بوده و به صورت پلاسیدگی برگهای انتهایی ظاهر می شود.
علائم کمبود بر: علائم کمبود این عنصر در درختان زردآلو به صورت توقف رشد انتهایی با سیاه شدن و از بین رفتن جوانه ی انتهایی ظاهر می شود، همچنین زرد شدن برگها از برگهای جوان به سمت برگهای پیر که این زردی در قاعده ی برگها دیده می شود علامت دیگری از کمبود بر در خرید نهال زردآلو می باشد.

کلام آخر:

با توجه به مطالب عنوان شده در این مقاله دانستیم که انجام آزمون تجزیه ی خاک و برگ قبل از مشاهده ی علائم کمبود در میزان باردهی درختان بسیار اثر داشته و با توجه به اینکه علائم کمبود در بسیاری موارد به هم شبیه هستند بهتر است به نتیجه آزمایش برای تشخیص تکیه کرد و نه مشاهده ی علائم، علاوه بر این به اهمیت کود دهی به درختان قبل از کاشت نهال پی بردیم و بهتر است بدانید کود دهی قبل از کاشت نهال خیلی بهتر از کود دهی در یکسال پس از کاشت نهال بوده و حتی در بسیاری از موارد ثابت شده که بهتر است در یک سال پس از کاشت نهال کود دهی صورت نگیرد چرا که ممکن است گیاهسوزی ایجاد کند.